Η απόλυτη πρωταγωνίστρια στο Παγκόσμιο Κύπελλο 2018 είναι η εθνική Κροατίας.
Να μας συμπαθεί η φαντεζί και πλήρης Γαλλία, που έφτασε περίπατο μέχρι τον τελικό της Μόσχας, επιβεβαιώνοντας τις αρχικές μας προβλέψεις. Να μας συμπαθούν και τα πιτσιρίκια του Σάουθγκεϊτ, που δεν έχουν κερδίσει ποτέ τίποτα, αλλά κατέγραψαν εμπειρίες θάρρους και θέλησης με την ιστορική φανέλα της εθνικής Αγγλίας, ερχόμενοι από το πουθενά. Τελικά γυρίζουν σπίτι, όπως έκαναν νωρίτερα -κατά σειρά- Γερμανία, Αργεντινή, Ισπανία, Βραζιλία.
[box type=”success” align=”aligncenter” width=”300x300px” ]Μόνο η εθνική Κροατίας κατάφερε να κάνει 3 προκρίσεις μετά από παράταση (σε 2 περιπτώσεις ακόμη και μετά από διαδικασία πέναλτι). Καμία άλλη εθνική ομάδα δεν το έχει καταφέρει στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Κροατία του 2018: Το απόλυτο Die Hard![/box]
Κροατία βγαλμένη από σελίδες κόμικ
Σ’ αυτό το -δίκαιο τελικά- Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας που διανύουμε, η εθνική Κροατίας μοιάζει να είναι βγαλμένη από κόμικ. Μοιάζει να έχει πεθάνει, να είναι στα σκοινιά και να ξαναγεννιέται από τις στάχτες της. Για την ακρίβεια, μοιάζει να παίρνει εκδίκηση για όλες τις προηγούμενες στιγμές απογοήτευσης της περασμένης ποδοσφαιρικής δεκαετίας σε επίπεδο εθνικών ομάδων. Μοιάζει να χρησιμοποίησε όλες τις πίκρες για να αντιδράσει, εδώ, στα γήπεδα της Ρωσίας. Αν δεν είναι ποδοσφαιρική εξέλιξη αυτό, το επιδιωκόμενο γεγονός δηλαδή για κάθε Παγκόσμιο Κύπελλο, τότε τι είναι;
Τα συναισθήματα στη χώρα Κροατία
Στην Ελλάδα το λέμε υπέρβαση, αλλά το κλίμα στην ίδια τη χώρα της Κροατίας για την πρόκριση της Εθνικής τους ομάδας στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου δεν είναι το ίδιο. Στην Κροατία υπάρχει μια “δικαίωση” για το “τελευταίο σκαλοπάτι” πριν την κορυφή κι ένα “επιτέλους”.
Η πιο ταλαντούχα γενιά του κροατικού ποδοσφαίρου, ίσως δηλαδή πιο ταλαντούχα κι από την προηγούμενη, δεν νιώθει εντός των συνόρων τον ανταγωνισμό με τη γενιά του 1998, που την έφερε τρίτη στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας.
Η Κροατία είχε την τρίτη θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο 1998 ως την κορυφαία της επιτυχία στο ποδόσφαιρο κι από εκεί και πέρα, το χάος: Ποδοσφαιριστές που έμοιαζαν όλο και πιο μέτριοι φορούσαν το εθνόσημο. Κάποια παλιά αστέρια έπαιζαν μέχρι τα βαθιά γεράματα, κάποιοι συμπαίκτες τους κέρδιζαν συμμετοχές με την εθνική Κροατίας μόνο εξ αντανακλάσεων από τη λάμψη των παλιών.
Στην Κροατία πιστεύουν ότι έκαναν επιτέλους αυτό που είχαν προσπαθήσει τόσες και τόσες φορές και πάντα κάπου σκόνταφταν. Ο πρόεδρος της κροατικής Ομοσπονδίας ποδοσφαίρου, Νταβόρ Σούκερ, δεν έχει επιτρέψει σύγκριση με τα παλιά. Το σύνθημα είναι ότι η Κροατία μέρα με τη μέρα εξελίσσεται και προοδεύει ποδοσφαιρικά.
[box type=”download” align=”aligncenter” width=”300x300px” ]Στον τελικό της Μόσχας, εκεί όπου η Γαλλία είναι ξεκάθαρο φαβορί, η Κροατία θα παλέψει ακούραστα για την πραγματική υπέρβαση, την κατάκτηση Παγκοσμίου Κυπέλλου από βαλκανική χώρα. Στα Βαλκάνια, πολλές χώρες είχαν κάποτε σπουδαία ποδοσφαιρική ομάδα (Γιουγκοσλαβία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Κροατία), αλλά καμία δεν κατάφερε αυτό που έκανε η Ελλάδα το 2004: να κατακτήσει τρόπαιο![/box]
Τι είχαμε γράψει στις 21 Ιουνίου 2018: Γιατί το Παγκόσμιο Κύπελλο 2018 θα το πάρει ομάδα που δεν το έχει σηκώσει ξανά
Η μέρα που άλλαξαν όλα
Στις 22 Ιουνίου 2006, η Κροατία έφερε 2-2 με την Αυστραλία στην τρίτη αγωνιστική του έκτου ομίλου του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Γερμανίας και αποκλείστηκε από τα νοκ-άουτ, ως τρίτη στον όμιλο, όπως είχε άλλωστε συμβεί και στο Euro 2004.
Ήταν η ημέρα που αποφασίστηκε να αλλάξουν όλα. Ο Γιόζιπ Σίμουνιτς αποβλήθηκε από εκείνον τον αγώνα δεχόμενος 3 κίτρινες κάρτες, επειδή ο διαιτητής είχε ξεχάσει να σημειώσει τη δεύτερη. Ακολούθησε ένας δύσκολος χρόνος, αλλά ο τότε πρόεδρος της κροατικής Ομοσπονδίας ποδοσφαίρου, Βλάτκο Μάρκοβιτς δεν είχε πάρει την απόφαση μόνο να αποσύρει την παλιά γενιά. Είχε πάρει την απόφαση να αποσύρει όλα τα εθνικιστικά χαρακτηριστικά από την εθνική ομάδα.Ο Γιόζιπ Σίμουνιτς ήταν το πρόσωπο που αντιπροσώπευε όλα αυτά.
Ο Σίμουνιτς έπαιξε στην εθνική Κροατίας άλλα 2 χρόνια, μέχρι το Euro 2008. Τότε ήταν που στην αποστολή των 23 μελών μπήκαν οι Μόντριτς και Ράκιτιτς. Αυτό το δίδυμο που έμελλε να βάλει τη σφραγίδα του στην πορεία της εθνικής Κροατίας. Στο Euro 2008, η Κροατία έδειξε τα πρώτα ψήγματα των υψηλών δυνατοτήτων της. Αποκλείστηκε στα πέναλτι στα προημιτελικά, απέναντι στην Τουρκία (1-1 κανονικός αγώνας και παράταση). Δέκα χρόνια πριν, Μόντριτς και Ράκιτιτς αστόχησαν και οι 2 σε πέναλτι…
Αλλαγών συνέχεια
Οι… τεκτονικές αλλαγές, βέβαια, συνέβησαν μετά τον αποκλεισμό από την τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2010, στη Νότια Αφρική, με θύτη την Ελλάδα.
Η πρώτη φουρνιά της αλλαγής περιλάμβανε παίκτες γνωστούς από το πέρασμά τους από τον Παναθηναϊκό: Πέτριτς, Πράνιτς. Η λογική ήταν ότι διαλέγουμε ποδοσφαιριστές με παραστάσεις ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων. Σύντομα, επί Σούκερ, με προπονητή τον Σλάβεν Μπίλιτς, θα καταρριπτόταν κι αυτό το στεγανό. Στο Euro 2012, με Σούκερ πρόεδρο της Ομοσπονδίας, η Ντιναμό Ζάγκρεμπ είχε 3 παίκτες στην 23άδα.
Νωρίτερα, δεν είχαν λείψει οι κόντρες του Βλάτκο Μάρκοβιτς με τους παίκτες και τους φιλάθλους που αντιπροσώπευαν την εθνικιστική πτέρυγα και την κόντρα με τους Σέρβους. Ο Σούκερ δεν άφησε ποδοσφαιριστές να κάνουν εμπάργκο στην εθνική ομάδα ή φιλάθλους να τα κάνουν γυαλιά-καρφιά, όπως έγινε με τον Μάρκοβιτς.
Η Κροατία στο κορυφαίο επίπεδο
Στο Euro 2012, η Κροατία βρέθηκε στον top όμιλο, παρέα με Ισπανία και Ιταλία, που τελικά αναμετρήθηκαν στον τελικό. Αποκλείστηκε -και πάλι ως τρίτη- αλλά το πάλεψε: 1-1 με την Ιταλία (ο Μάντζουκιτς στο 72′ είχε ισοφαρίσει το γκολ του Πίρλο) και έχασε από την Ισπανία, που ακόμη ήταν μια ασταμάτητη ποδοσφαιρική μηχανή, με γκολ του Χεσούς Νάβας στο 88′.
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο 2014, η Κροατία έπαιξε ακόμη καλύτερο ποδόσφαιρο και αποκλείστηκε από Βραζιλία και Μεξικό στον πρώτο όμιλο της διοργάνωσης. Είχε δώσει μια φανταστική παράσταση στην πρεμιέρα, κόντρα στη Βραζιλία, αλλά ηττήθηκε με 3-1.
Το Euro 2016 ήταν για την Κροατία του ηγέτη -πια- Λούκα Μόντριτς ότι το Euro 2004 για την Τσεχία του Πάβελ Νέντβεντ: Μια ευκαιρία αναγνώρισης αξίας, που όμως το 2004 την έκλεψε το άστρο της εθνικής Ελλάδος και του Ότο Ρεχάγκελ.
Στη φουρνιά των παικτών top επιπέδου, προστέθηκαν κι άλλοι, όμως ο κορμός ήταν ίδιος: Μόντριτς, Ράκιτιτς, Μάντζουκιτς, Πέρισιτς, Μπρόζοβιτς, Βίντα. Είχαν προστεθεί ως βασικοί και οι Πιάτσα, Ρέμπιτς, Σούμπασιτς, Μπάντελι, Κράμαριτς.
Η Κροατία δεν πραγματοποιήσε ποτέ στο Euro 2016 την αθόρυβη πορεία μεχρι τον τελικό που περιμέναμε, επειδή βρέθηκε μπροστά στη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης, την Πορτογαλία του Φερνάντο Σάντος, του Κριστιάνο Ρονάλντο και -ιδιαίτερα στον μεταξύ τους αγώνα- του Ρικάρντο Κουαρέσμα.
Η ώρα της Κροατίας
Ο Άντε Τσάτσιτς “πλήρωσε” τον αποκλεισμό από τους Πορτογάλους στο Euro 2016. Τον διαδέχτηκε ένας καθηγητής του ποδοσφαίρου, ο Ζλάτκο Ντάλιτς. Από την πρώτη στιγμή ο Ντάλιτς έκανε κατανοητό στους ποδοσφαιριστές του ότι στα γήπεδα της Ρωσίας έχουν πάει για να κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν. Δεν δίστασε να στείλει σπίτι του τον Νίκολα Κάλινιτς όταν εκείνος παραπονέθηκε επανειλημμένως για πόνους στη μέση. Η εθνική Κροατίας συνέχισε με 22 παίκτες.
Σε καμία άλλη εθνική ομάδα, δεν παίζουν στην ευθεία 3 χαφ του βεληνεκούς των Μόντριτς, Ράκιτιτς, Μπρόζοβιτς. Σε καμία άλλη εθνική ομάδα, δεν είναι τόσο ισορροπημένος ο ρόλος των Μάντζουκιτς, Πέρισιτς και Ρέμπιτς (που κάνει το πρώτο του πραγματικά μεγάλο τουρνουά). Οι 3 τελευταίοι μπορούν να παίξουν και οι 3 και στις 3 θέσεις της επίθεσης εξίσου καλά.
Η Κροατία δεν λύγισε ούτε από την κούραση, ούτε από τις κράμπες. Αν και η Γαλλία είναι το φαβορί στον μεγάλο τελικό της Κυριακής, θα είναι μια δικαίωση για την Κροατία αν καταφέρει και σηκώσει το Παγκόσμιο Κύπελλο 2018. Στην Goalbet προσφέρεται σε απόδοση 2,75 για κατάκτηση του τροπαίου.
