Τελικός Champions League: Γιουβέντους εναντίον Ρεάλ Μαδρίτης

Όταν το καλοκαίρι η Γιουβέντους έδωσε ένα καράβι χρήματα για να αποκτήσει τον Γκονζάλο Ιγκουαΐν από τη Νάπολι, πολλοί έσπευσαν να χαρακτηρίσουν τη μεταγραφή του Αργεντινού υπερεκτιμημένη, ακόμη και αποτυχημένη και τον ίδιο τον Ιγκουαΐν υπέρβαρο!

Δεν έριξε όμως η Γιουβέντους, όπως και να ‘χει, χρήματα για να πρωταγωνιστήσει σε κορυφαίο επίπεδο; Να, λοιπόν, που οι Ιταλοί, με τρόπο εμφατικό, μπόρεσαν να φτάσουν μέχρι τον τελικό του Μιλένιουμ του Κάρντιφ.

Για πολλούς “έκλεψαν” το εισιτήριο του τελικό από τις άλλες ομάδες που βρήκαν στο διάβα τους. Μα, για σταθείτε! Πόρτο, Μπαρτσελόνα, Μονακό έβαλαν στη Γιουβέντους μόλις ένα γκολ όλες μαζί σε 6 νοκ-άουτ αγώνες! Οι Γιουβεντίνοι έκαναν 5 νίκες και 1 ισοπαλία! Κέρδισαν δηλαδή Πόρτο και Μονακό μέσα-έξω και τη Μπαρτσελόνα χωρίς να πιεστούν καθόλου, για παραπάνω από 3 ημίχρονα…

Βέβαια, αν ρωτήσεις τους ίδιους τους Ιταλούς, είναι πιθανό να σου παραπονεθούν επειδή η UEFA κλήρωσε τη Γιουβέντους τυπικά γηπεδούχο στον τελικό της Ουαλίας. Εκείνοι θα προτιμούσαν να είναι φιλοξενούμενοι. Να “κλέψουν” το ματς, όπως τους αρέσει να κάνουν, με όπλο την άμυνα για… σεμινάριο που παίζουν.

Γιουβέντους

Η φετινή Γιουβέντους δεν είναι αυτό που όλοι νομίζουν. Δεν είναι καν αυτό που βλέπεις κάθε φορά στους αγωνιστικούς χώρους. Η Γιουβέντους έχει την… ενσταλαγμένη ωριμότητα ως ομάδα να παίζει κάθε φορά όσο χρειάζεται. Κι επίσης, τον τρόπο ποδοσφαίρου ακριβώς που χρειάζεται για να πάρει τη νίκη σε κάθε αγώνα.

Ο προπονητής Αλέγκρι, που προσωπικά δεν είχα ποτέ πιστέψει, φέτος με έχει διαψεύσει πανηγυρικά. Έχει εξελιχθεί πολύ στη μελέτη του παιχνιδιού, αλλά και στην εφαρμογή συστημάτων. Έχει τη δυνατότητα πλέον να βρίσκει το κατάλληλο σύστημα που θα “πνίξει” τον αντίπαλο και την ικανότητα να το μεταδώσει στους ποδοσφαιριστές του κι εκείνοι να το εφαρμόσουν ευλαβικά, μα και με πάθος! Στη Γιουβέντους έχουν μελετήσει μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια…

Η φετινή Γιουβέντους δυσκολεύτηκε μόνο θεωρητικά για να κατακτήσει τη φετινή Serie A. Στην πραγματικότητα, όλοι γνώριζαν ότι θα πάρει στο τέλος το πρωτάθλημα, επειδή είχε και έχει πάντα λύσεις σε όλα τα ποδοσφαιρικά αινίγματα που θα έπρεπε να λύσει.

Η Γιουβέντους μπορεί να παίξει παιχνίδι από πλάγια και ποδόσφαιρο γρήγορων αντεπιθέσεων. Χάρη στον Πιάνιτς, έχει μεγαλύτετν ακρίβεια πάσας και χάρη στον Κουαρδάδο και τον Ιγκουαΐν μπορεί να βγει γρήγορα στην αντεπίθεση.

Κι όμως μπορεί να παίξει και σκληρά στην επίθεση, με τους Πιάτσα και Μάντζουκιτς να πιέζουν και ασφαλώς, στην άμυνα μπορεί να κλείσει μέχρι και 9 παίκτες εντός περιοχής χωρίς να πιεστεί ή να κλειστεί πίσω. Η Γιουβέντους βγάζει με ασφάλεια και με ποιότητα τη μπάλα από την περιοχή της.

Κι όλα αυτά, χωρίς να αναφέρουμε τους Κεντίρα, Ασαμόα, Λεμινά, Μαρκίζιο, Ντιμπαλά. Η φετινή Γιουβέντους μπορεί να επιτρέψει στον 34χρονο Ντάνι Άλβες να παίξει μόνος ολόκληρη τη δεξιά πλευρά, με δύο αντιπάλους και να μην απειληθεί. Ο άλλοτε μπακ της Σεβίλλης και της Μπαρτσελόνα κάνει μια εκπληκτική χρονιά…

Ρεάλ Μαδρίτης

Το μεγάλο πλεονέκτημα της Γιουβέντους που δεν αναφέρθηκε παραπάνω είναι η… κατάρα του κατόχου του Champions League.

Επί Champions League, δηλαδή από τη σεζόν 1991/92, καμία ομάδα δεν έχει καταφέρει να διατηρήσει τα σκήπτρα της στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση! Το σερί αυτό πάει ακόμη πιο παλιά. Στη σεζόν 1989/90, η Μίλαν κατάφερε να διατηρήσει το -τότε- κύπελλο Πρωταθλητριών, κερδίζοντας με 1-0 τη Μπενφίκα στο Πράτερ της Βιέννης, ενώ την προηγούμενη χρονιά (1988/89) είχε κερδίσει με 4-0 τη Στεάουα Βουκουρεστίου στο Καμπ Νου της Βαρκελώνης.

Θα καταφέρει κάτι αντίστοιχο η Ρεάλ Μαδρίτης; Ήρθε η ώρα να το μάθουμε, το Σάββατο το βράδυ, στις 21:45, αρχίζει ο φετινός τελικός. Από τότε, η Μίλαν κατέκτησε το Champions League τη σεζόν 1993/94 και έχασε στον τελικό της σεζόν 1994/95 από τον Άγιαξ και εκείνος, που το κατέκτησε το 1994/95, έχασε στον τελικό του 1995/96 από τη Γιουβέντους (στη διαδικασία των πέναλτι). Η Γιουβέντους, μετέπειτα, έφτασε στον τελικό τη σεζόν 1996/97 και έχασε από τη Μπορούσια Ντόρτμουντ, ενώ έχασε και από τη Ρεάλ Μαδρίτης το 1997/98, στον τελευταίο τελικό μεταξύ Ρεάλ Μαδρίτης και Γιουβέντους. Η τελευταία ομάδα που κατάφερε να φτάσει μέχρι τον τελικό για να υπερασπιστεί τον τίτλο της ήταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τη σεζόν 2008/09, έχοντας κερδίσει το 2007/08 την Τσέλσι στα πέναλτι της Μόσχας, αλλά ηττήθηκε καθαρά και με σκορ 2-0 από τη Μπαρτσελόνα.

Θυμίζουμε ότι και τα 3 προηγούμενα χρόνια ο κάτοχος του Champions League ήταν ομάδα της Ισπανίας: 2 τρόπαια η Ρεάλ Μαδρίτης και 1 η Μπαρτσελόνα.

Η φετινή Ρεάλ Μαδρίτης είναι η ομάδα του Κριστιάνο Ρονάλντο και του Ζιντάν. Ο Ζινεντίν Ζιντάν δεν είναι ο καινοτόμος προπονητής που διδάσκει επαναστατικό ποδόσφαιρο. Επέμενε όμως στην καλή καλοκαιρινή προετοιμασία και έδωσε ένταση εκεί που έπρεπε στη σεζόν.

Ο Ζιντάν άφησε πιο ελεύθερο τον Ρονάλντο και σταδιακά έβγαλε το άγχος των μεγάλων “αστεριών” της Ρεάλ Μαδρίτης. Τους εξήγησε ότι δεν χρειάζεται να είναι πάντα σε πρώτο ρόλο, ότι δεν χρειάζεται να παράγουν φαντεζί ποδόσφαιρο επί μονίμου βάσεως. Ο Γαλλοαλγερινός επέμενε για την ύπαρξη παικτών τύπου Κασεμίρο και Ντανίλο στις ενδεκάδες που κατέβαζε.

Επίσης, ο Ζιντάν προσέδωσε ισορροπία στον τρόπο παιχνιδιού της Ρεάλ Μαδρίτης, αφού έδωσε έξτρα επιθετική δύναμη με τη συμμετοχή των Μαρσέλο και Καρβαχάλ από τα πλάγια στο παιχνίδι της ομάδας. Ο Μπέιλ απελευθερώθηκε και η Ρεάλ Μαδρίτης εκμεταλλεύτηκε τα πολύ αποτελεσματικά τελειώματα του Κριστιάνο Ρονάλντο, που έβγαλε μια σεζόν ως box player (παίκτης περιοχής) και πήρε με τα γκολ του τους μερένγκες από το χέρι…

Ταυτόχρονα, δόθηκε η ευκαιρία σε παίκτες όπως ο Ίσκο, ο Λούκας Βάσκες και ο Ασένσιο να παίξουν ρόλο συνδετικού κρίκου στη μεσαία γραμμή. Το να μπει κανείς στην ενδεκάδα της Βασίλισσας και να παίξει κομβικό ρόλο δεν είναι πλέον τόσο απαγορευτικό όσο τα χρόνια του Μουρίνιο και του Αντσελότι… Ο Ζιντάν επανέφερε την ποδοσφαιρική δικαιοσύνη στην ομάδα και έτσι, η φετινή Ρεάλ Μαδρίτης έχει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και περισσότερο πάθος, χωρίς όμως νεύρα άλλων εποχών…