Οι Έλληνες φίλαθλοι είναι η πιο δύσκολοι και πιο απαιτητικοί στον κόσμο. Θέλουν πάντα οι ομάδες τους να κερδίζουν ανεξαρτήτου αντιπάλου. Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, οι οπαδοί του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού δεν θέλουν να χάνουν ούτε στο τάβλι. Είναι αλήθεια βέβαια ότι στο μπάσκετ οι ομάδες τους στο παρελθόν τους χάρισαν μεγάλες στιγμές με αποκορύφωμα την κατάκτηση της Euroleague. Όμως οι καιροί έχουν αλλάξει. Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός λόγω της κρίσης μείωσαν τα μπάτζετ τους και οι εποχές που σκορπούσαν πακτωλό χρημάτων προσελκύοντας τα μεγαλύτερα αστέρια της Ευρώπης έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.
Αυτό έχει ως συνέπεια να μην μπορούν να συναγωνιστούν ομάδες με τεράστια μπάτζετ όπως η ΤΣΣΚΑ Μόσχας, η Ρεάλ Μαδρίτης, η Φενερμπαχτσέ, η Μπαρτσελόνα. Οι φίλαθλοι όμως του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού δεν δίνουν μεγάλη σημασία σ’ αυτό και ζητούν Final Four και κούπα μόνο και μόνο από την ιστορία που έχουν γράψει στην διοργάνωση οι ομάδες τους. Άπαντες οφείλουν να συνηδειτοποιήσουν ότι η πρόκριση στο Final Four ακόμα και στην οκτάδα δεν είναι δεδομένη και η παρουσία εκει συνιστά υπέρβαση. Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός έχουν να διανύσουν δύσκολο δρόμο προκειμένου να φτάσουν στον στόχο τους. Ο ανταγωνισμός στην Euroleague φέτος αυξήθηκε και ομάδες όπως η Αρμάνι Μιλάνο και η Αναντολού Εφές τους απειλούν ξεκάθαρα, ενώ και η Μπαρτσελόνα παρουσιάζεται πολύ ενισχυμένη και αναμένεται να έχει και πάλι πρωταγωνιστικό ρόλο.
Ο Ολυμπιακός το βράδυ της Πέμπτης πέτυχε μια πολύ μεγάλη νίκη απέναντι στην πρωταθλήτρια Ευρώπης Ρεάλ Μαδρίτης. Μπορεί η Βασίλισσα να παρατάχθηκε με απουσίες αλλά αυτό δεν φάνηκε να την επηρεάζει διεκδικώντας τη νίκη μέχρι το τέλος. Άλλωστε, είναι η πληρέστερη ομάδα της διοργάνωσης και έχει τον τρόπο να κερδίζει και με τα δεύτερα. Το θέμα όμως δεν είναι η Ρεάλ Μαδρίτης αλλά ο Ολυμπιακός. Οι Ερυθρόλευκοι πήραν μια σπουδαία νίκη παίζοντας εξαιρετικό και γρήγορο μπάσκετ, αυτό που θέλει ο προπονητής τους. Μ’ αυτή τη νίκη ο Ολυμπιακός κέρδισε χρόνο και ηρεμία εν όψει της συνέχειας που είναι αλήθεια ότι μετά τις 3 σερί ήττες στην Euroleague και την ήττα από τον Παναθηναϊκό το κλίμα είχε στραβώσει για τα καλά. Ο Ολυμπιακός έχει ρεκόρ 5 νίκες και 4 ήττες, καθόλου άσχημα αν αναλογιστούμε ότι έβγαλε και ένα πολύ δύσκολο πρόγραμμα παίζοντας με τις 3 από τις 4 ομάδες του περυσινού Final Four (Ρεάλ Μαδρίτης, ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Φενερμπαχτσέ), ενώ κέρδισε στις έδρες των ομάδων που πέρυσι έφαγε τριαντάρες (Χίμκι, Μπασκόνια).
Ο Ολυμπιακός είναι μια νέα ομάδα με καινούργιο προπονητή και φιλοσοφία αλλά και με παίκτες που φέτος κάνουν τα πρώτα τους βήματα στην Euroleague. Χρειάζεται χρόνο για να παίξει το μπάσκετ που θέλει ο Ντέιβιντ Μπλατ και οι φίλαθλοί του πρέπει να το καταλάβουν. Οι ομάδες δεν “χτίζονται” από τη μια μέρα στην άλλη. Παίκτες όπως ο Γκος και ο ΛεΝτέι τώρα μαθαίνουν τι εστί Euroleague. Οι καλοκαιρινές μεταγραφές του Ολυμπιακού “ξένισαν” τους φιλάθλους του. Με την έλευση του Ντέιβιντ Μπλατ περίμεναν μεγάλες μεταγραφές αλλά αυτό δε συνέβη. Όμως για να τους έφερε στον Ολυμπιακό ο Μπλατ κάτι παραπάνω ξέρει. Άλλωστε ο Αμερικανοϊσραηλινός δεν είναι χθεσινός στο μπάσκετ, το γνωρίζει όσο λίγοι. Σημασία έχει ότι ο Ολυμπιακός βρίσκεται στον σωστό δρόμο και μέσα στους στόχους του. Ακολουθεί και πιο βατό πρόγραμμα στη συνέχεια με αντιπάλους τις Μπούντουτσνοστ, Ζαλγκίρις Κάουνας, Αναντολού Εφές, Μπαρτσελόνα, Νταρουσάφακα και Γκραν Κανάρια που μπορούν να τον φέρουν σε θέση ισχύος. Αυτή τη στιγμή ο στόχος του Ολυμπιακού είναι η πρόκριση στην οκτάδα. Δεν έχει μεγάλη σημασία αν θα πάρει πλεονέκτημα της έδρας. Έχει αποδείξει στο παρελθόν ότι μπορεί να “σπάσει” έδρες και να προκριθεί στο Final Four. Κάτι ανάλογο συνέβη το 2012 και το 2015. Καλό θα ήταν βέβαια να τερματίσει λίγο πιο πάνω από την έβδομη θέση αποφεύγοντας τα μεγαθήρια Ρεάλ Μαδρίτης και ΤΣΣΚΑ Μόσχας.
Ο Παναθηναϊκός το βράδυ της Παρασκευής απογοήτευσε για μια ακόμη φορά σε εκτός έδρας παιχνίδι. Ηττήθηκε από την Μπασκόνια με αποτέλεσμα να υποστεί την τρίτη ήττα σε 4 εκτός έδρας αγώνες. Το χειρότερο για τον Παναθηναϊκο δεν είναι ότι έχασε. Αυτό μπορεί να συμβεί. Το χειρότερο είναι ότι όταν παίζει εκτός έδρας ξέρει ότι θα χάσει πριν καν ξεκινήσει ο αγώνας. Ο Παναθηναϊκός είναι δύο διαφορετικές ομάδες μέσα και έξω από το ΟΑΚΑ. Στο ΟΑΚΑ είναι ικανός να κερδίσει τον οποιονδήποτε. Μακριά από το σπίτι του μπορεί να χάσει από τη χειρότερη ομάδα που μπορεί να υπάρχει. Δυστυχώς για τον Παναθηναϊκό και τους φιλάθλους του, έχει χαθεί στην Ευρώπη το DNA του πρωταθλητή που ήξερε να κερδίζει σε οποιαδήποτε έδρα. Αυτή όμως είναι η πραγματικότητα, όσο σκληρή και αν ακούγεται για την ομάδα που έχει κατακτήσει 6 φορές την Euroleague. Ο Παναθηναϊκός σε σχέση με τον Ολυμπιακό κρίνεται πιο αυστηρά γιατί εδώ και 3 χρόνια έχει τον ίδιο προπονητή και καλείται να εκπονήσει τον στόχο που έχει τεθεί από τη διοίκηση και τον κόσμο. Την επιστροφή στην ελίτ της Ευρώπης. Η φετινή χρονιά στην Euroleague είναι ορόσημο για τον Παναθηναϊκό και η πορεία του στο διάστημα αυτό θα κρίνει το μέλλον της συνεργασίας του με τον Τσάβι Πασκουάλ.
Ο Παναθηναϊκός βλέποντας το βατό πρόγραμμα στην αρχή της σεζόν θεωρούσε ότι κάλλιστα θα μπορούσε να βρίσκεται στο 6-3 ή στο 7-2. Όμως αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο 5-4. Η εντός έδρας ήττα από τη Ζαλγκίρις Κάουνας και το κόμπλεξ που βγάζει μακριά από το ΟΑΚΑ τον έχουν φέρει σ’ αυτή τη θέση. Το πιο ανησυχητικό για τους Πράσινους είναι ότι έρχεται δύσκολο πρόγραμμα με αναμετρήσεις απέναντι στις Χίμκι, Φενερμπαχτσέ, Αρμάνι Μιλάνο, ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Ρεάλ Μαδρίτης και Ολυμπιακό με το θεωρητικά πιο εύκολο ματς ενδιάμεσα να είναι η εντός έδρας αναμέτρηση με τη Νταρουσάφακα. Ο Παναθηναϊκός στο πρόγραμμα “φωτιά” που ακολουθεί θα κληθεί να αποδείξει πρώτα απ’ όλα στον ίδιο του τον εαυτό από τι μέταλλο είναι φτιαγμένος. Τώρα θα φανεί η προσωπικότητα των παικτών του που με εξαίρεση τους Καλάθη, Λάνγκφορντ και ολίγον Παππά, αγνοείται. Μέχρι τα Θεοφάνεια θα έχουμε γίνει πιο σοφοί για το που βαδίζουν οι Πράσινοι. Η παρουσία στην οκτάδα και κατ’ επέκταση οι πιθανές εκτιμήσεις για πρόκριση στο Final Four, παιρνούν μέσα από τα 7 παιχνίδια. Ως τότε υπομονή και εμπιστοσύνη (ισχύει και για τον Ολυμπιακό). Γιατί χωρίς αυτά τα δύο, η μάχη είναι (ήδη) χαμένη.
Ο Παναθηναϊκός προσφέρεται σε μικρότερη απόδοση σε σχέση με τον Ολυμπιακό ως νικητής της Euroleague. Πιθανόν αυτό να εξηγείται από το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός εδώ και 3 χρόνια έχει τον ίδιο προπονητή (Τσάβι Πασκουάλ), ο οποίος έχει περάσει τη φιλοσοφία του στην ομάδα και υπάρχει μια σχετική ομοιογένεια. Επιπλέον οι Πράσινοι όταν πηγαίνουν σε Final Four συνήθως κατακτούν και τον τίτλο, μόνο μια φορά δεν συνέβη το 2012 στην Κωνσταντινούπολη. Στον Ολυμπιακό η έλευση του Ντέιβιντ Μπλατ σε συνδυασμό με το εξαιρετικό ξεκίνημα στην Euroleague με τα δύο διπλά σε Μόσχα και Βιτόρια απέναντι σε Χίμκι και Μπασκόνια, δημιούργησαν προσδοκίες, όμως η μη ανάλογη συνέχεια κόπασαν τους πανηγυρισμούς και τα όνειρα. Οι Ερυθρόλευκοι σε αντίθεση με τον Παναθηναϊκό είναι εντελώς μια νέα ομάδα με νέο προπονητή που ακόμα μαθαίνει τη φιλοσοφία του, άρα οποιαδήποτε πρόβλεψη για τον νικητή είναι παρακινδυνευμένη. Πάντως ο Ολυμπιακός “βολεύει” μια χαρά ως αουτσάιντερ. Φαβορί δεν ήταν ούτε το 2012 στην Κωνσταντινούπολη, ούτε στο Λονδίνο το 2013 και ας ήταν ο κάτοχος του τροπαίου. Η χρονιά όμως είναι μεγάλη και οι προκλήσεις για τους δύο αιώνιους μπροστά. Τα αποτελέσματά τους στη συνέχεια θα παίξουν καταλυτικό ρόλο και το φαβορί μπορεί να μετατραπεί σε αουτσάιντερ και το αντίστροφο. Μπορεί όμως Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός να απογοητεύσουν, οπότε κάθε πιθανή συζήτηση για κατάκτηση της Euroleague να τελειώσει πριν την ώρα της.
