Πριν ακόμη από το ντέρμπι κορυφής Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ στο Γ. Καραϊσκάκης, η ποδοσφαιρική πιάτσα καταπιάνεται με το μέλλον του Πέδρο Μαρτίνς στον πάγκο του Ολυμπιακού.
Ας είμαστε ειλικρινής και ρεαλιστές. Είναι υπαρκτή η περιρρέουσα ατμόσφαιρα που υπαγορεύει ότι ο Πέδρο Μαρτίνς στον αγώνα Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ παίζει τη θέση του. Ακόμη κι αν κερδίσει δύσκολα ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ δείξει πράγματα στον αγωνιστικό χώρο του Γ. Καραϊσκάκης (νίκη Ολυμπιακού με σκορ 2-1, λόγου χάρη) και πάλι κρίνεται επισφαλής η θέση του Μαρτίνς.
Οι προπονητές του Ολυμπιακού έχουν καταφέρει πολλές φορές να αποφύγουν την απόλυση (Βαλβέρδε, Ζίκο, Μίτσελ, Μάρκο Σίλβα) σε κρίσιμες καμπές του ελληνικού πρωταθλήματος. Τώρα υπάρχει μια κατάσταση διχασμού στον κόσμο του Ολυμπιακού. Για πρώτη φορά, υπάρχει τόσο μεγάλο ρεύμα υποστήριξης στον προπονητή της ομάδας κι ας αναγνωρίζουν όλοι ότι είναι υπαρκτός ο κίνδυνος να χαθεί -και- το φετινό πρωτάθλημα.
Ο Μαρτίνς έχει την υποστήριξη του κόσμου για μια σειρά από λόγους:
- Παρουσιάζει ομάδα με τρεξίματα. Η φυσική κατάσταση του φετινού Ολυμπιακού είναι ακόμη καλύτερη από της περσινής ομάδας, αν και λείπει η αντοχή σε όλο το 90λεπτο και πάλι. Αλλά σίγουρα μιλάμε για μια γρήγορη ομάδα.
- Εμφανίζει εξαιρετική κυκλοφορία μπάλας. Ο Ολυμπιακός στάθηκε εξαιρετικά στα 3 από τα 4 ματς κόντρα σε Τότεναμ, Μπάγερν Μονάχου και ήταν ακόμη καλύτερος κόντρα στην Κράσνονταρ στα πλέι-οφ του Champions League. Οι πάσες με μια επαφή, οι αλλαγές παιχνιδιού, οι στοχευμένες σέντρες έχουν γίνει αποδεκτές με ενθουσιασμό από τον κόσμο του Ολυμπιακού.
Για να μην γίνουμε… μετά Χριστόν προφήτες, το γράφουμε πριν τον αγώνα: Η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς έχει “ταβανιάσει”. Χρειάζεται η προσθαφαίρεση στοιχείων από το… μείγμα του φετινού Ολυμπιακού, ώστε να προχωρήσει κι άλλο η ομάδα.
Ο Πέδρο Μαρτίνς, αν κερδίσει πειστικά τον ΠΑΟΚ, έχει τη δυνατότητα να “γυρίσει το χαρτί”. Για να συμβεί αυτό όμως πρέπει να γίνουν κάποιες αλλαγές:
- Άνοιγμα του ρόστερ. Ο Ολυμπιακός εξακολουθεί να “καίει” παίκτες του φετινού ρόστερ. Μετά τον Μπρούνο, ακολούθησαν οι Μπενζιά, Μεριά, ίσως και Λοβέρα. Κάποιοι θα πουν όχι άδικα. Έχει ανάγκη ο Ολυμπιακός από έναν υπομονετικό Μαρτίνς, που πιστεύει στη δουλειά του και υποστηρίζει τους παίκτες του. Μέχρι τώρα το έκανε, αλλά έχει πιεστεί πολύ και απεμπόλησε αυτό το χαρακτηριστικό. Κι αν ο Μεριά και ο Λοβέρα πήραν πολλές ευκαιρίες, ο Μπενζιά όχι. Το ίδιο ισχύει και για τον Ουσεϊνού Μπα. Αυτό είναι δεδομένο.
- Διαχείριση ποδοσφαιριστών. Αυτό είναι το μεγαλύτερο μειονέκτημα του Μαρτίνς. Δεν γίνεται να δίνεται 90λεπτη ευκαιρία στον Γκερέρο όταν είναι τόσο φορμαρισμένος ο Ελ Αραμπί. Δεν γίνεται να φαίνεται τόσο ξεκάθαρα ότι ο Ελαμπντελαουί δεν αντέχει πια μετά το 60′ και να μην έχει μπει σε ένα ματς, έστω ως αλλαγή, ο Γκασπάρ και ξαφνικά, να παίζει 90λεπτο στη Νέα Σμύρνη. Σύμφωνοι, οι Πορτογάλοι ποδοσφαιριστές το συνηθίζουν αυτό. Αν είναι όμως έτσι, θα έπρεπε να έχει παίξει σε περισσότερα 90λεπτα!
- Μεταγραφές. Ο Ολυμπιακός έχει ακριβοπληρωμένο έμψυχο δυναμικό, αλλά αν είναι να εξελίξει το φετινό θελκτικό του πλάνο, χρειάζεται ενίσχυση σε καίριες θέσεις: Χρειάζεται στόπερ που να μπορεί να κατεβάσει μπάλα και να έχει ποιοτικό κοντρόλ, χρειάζεται “οκτάρι” -ή και “εξάρι”, με τα χαρακτηριστικά του ποδοσφαίρου που διδάσκει ο Μαρτίνς και αρέσει στον κόσμο: Δηλαδή “μπαλάτο” χαφ που να ζητάει την μπάλα, να κάνει επαφές, να κερδίζει μέτρα, αλλά να έχει και καλό τάκλιν και ταχύτητα καλύτερη από του Μπουχαλάκη. Τέλος, χρειάζεται άλλος ένας “Ποντένσε”, αριστεροπόδαρος κατά προτίμηση.
