Εθνική Γαλλίας: Η ταλαντούχα φουρνιά αναζητά έναν τίτλο

Πολλοί έχουν χαρακτηρίσει τυχερό άνθρωπο τον ομοσπονδιακό προπονητή της εθνικής Γαλλίας, Ντιντιέ Ντεσάμπ, επειδή προπονεί και κοουτσάρει μια πλήρη εθνική ομάδα, με άπειρο ταλέντο.

Η εθνική Γαλλίας του δεύτερου μισού της δεκαετίας που διανύουμε πραγματικά βγάζει και αναδεικνύει σπουδαίους ποδοσφαιριστές. Τα παιδιά που δεν πήγαιναν καν σχολείο όταν ο Ντεσάμπ ύψωνε το τρόπαιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο Σταντ ντε Φρανς του Παρισιού το 1998, ή που δεν είχαν γεννηθεί καν, όπως ο new entry σταρ Κίλιαν Εμπαπέ, πρωταγωνιστούν τώρα.

Έχουν μάθει το γαλλικό ποδόσφαιρο από τις ρίζες του, αν και δεν κατάφεραν πολλά πράγματα, εδώ που τα λέμε, στις μικρές εθνικές ομάδες. Η τωρινή εθνική Γαλλίας, το απόλυτο φαβορί για την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2018 στα γήπεδα της Ρωσίας κι ας υποκλιθήκαμε στην εθνική Κροατίας, απαρτίζεται από ποδοσφαιριστές 3 κατηγοριών.

Οι 3 κατηγορίες ποδοσφαιριστών της εθνικής Γαλλίας έχουν ξεχωριστές ιστορίες

Η πρώτη κατηγορία ξεχωρίζει και αφορά παίκτες με πλούσια σωματικά και αθλητικά προσόντα. Θα την αποκαλούσα κατηγορία Πολ Πογκμπά, αλλά σ’ αυτήν εντάσσονται και οι Ουμτιτί, Ντεμπελέ, Βαράν, Ενζονζί, Φεκίρ και φυσικά, Εμπαπέ.

Η δεύτερη κατηγορία είναι εκείνοι οι παίκτες που με δουλειά πολλή βελτίωσαν τους εαυτούς τους και το παιχνίδι τους. Συχνά αποτελούν πουλέν προπονητών, που τους έχουν για μέντορες, ενώ αναδείχθηκαν αργότερα από τις μέσες ηλικίες των 18-20. Ο Ζιρού, ο Καντέ, ο Τολισό, ακόμη και ο Γκριζμάν δεν ήταν ταλέντα που αποφάσισε από νωρίς το γαλλικό ποδόσφαιρο να στηριχθεί επάνω τους. Στην ίδια κατηγορία είναι και οι Παγέτ, Θοβέν, Γκαμεϊρό. Η δουλειά που έκαναν στις προπονήσεις και στις τακτικές των ομάδων τους αξιοποίησε και αναβάθμισε τις δυνατότητές τους.

Στην εθνική Γαλλίας υπάρχουν και τα “αουτσάιντερ”, οι “δουλευταράδες εναλλακτικοί” όσο και αξιόπιστοι, που αποτελούν την τρίτη κατηγορία διεθνών Γάλλων ποδοσφαιριστών. Πρώτος και καλύτερος ο Λούκας Φερναντέζ (φωτογραφία). Μαζί με τον Παβάρ, που ανήκει κι αυτός στην ίδια κατηγορία, είναι και οι πινελιές του συντηρητικού Ντεσάμπ ενόψει Παγκοσμίου Κυπέλλου 2018. Μετά την πρεμιέρα του Euro 2016, ο Ντεσάμπ αποφάσισε να ξεκινά τον Ουμτιτί αντί του Ραμί και έκτοτε ο Γάλλος αμυντικός της Μπαρτσελόνα δεν βγήκε από την ενδεκάδα. Το 2018, άλλαξε την άμυνα και οι Ντίνιε, Σανιά, Μανγκαλά, Εβρά έδωσαν τη θέση τους στο δίδυμο Φερναντέζ, Παβάρ. Τόσο σκληροί, όσο και επιθετικοί. Τολμηροί όσο και δυνατοί. Πεισματάρηδες, όσο και φιλόδοξοι. Σε κάθε περίπτωση, έτοιμοι να δικαιώσουν τον προπονητή τους κάθε στιγμή.

Η κληρονομιά του Ντεσάμπ

Το 1998, όταν ο Ντεσάμπ ήταν το βασικό αμυντικό χαφ και αρχηγός της εθνικής Γαλλίας, ένας ολόκληρος λαός ανέμενε από την οικοδέσποινα Γαλλία να κάνει το χρέος της. Ο Εμέ Ζακέ, ο τότε ομοσπονδιακός προπονητής, είχε κάνει δουλειά 4 ετών, μετά τον αποκλεισμό από το Παγκόσμιο Κύπελλο 1994. Η έξοδος του Λαλάντ από τη βασική ενδεκάδα ήταν κάτι που συζητιόταν σε κάθε καφενείο. Το σχέδιο ήταν τότε πολύ συγκεκριμένο, το ίδιο και η στόχευση.

Έκτοτε, το γαλλικό ποδόσφαιρο σημείωσε έκρηξη εξαγωγής ταλέντων. Η εθνική Γαλλίας πήρε δίκαια το Euro 2000, με το γκολ του Τρεζεγκέ, αφού πρώτα είχε ανέλπιστα ισοφαρίσει ο Βιλτόρ στις καθυστερήσεις. Από τότε κι έπειτα, ήρθε η πτώση το 2002 και το 2004 (χαίρε εθνική Ελλάδος!) για να ξαναφτάσει η Γαλλία το 2006 σε τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Ο Ντεσάμπ δεν είχε μάθει σε τόσο ανοικτό ρόστερ κι όμως έχει καλέσει αρκετούς ποδοσφαιριστές όσο είναι ομοσπονδιακός προπονητής, πολλούς περισσότερους απ’ όσους φαντάζονται οι επικριτές του. Βέβαια, έτσι είναι η εθνική Γαλλίας. Στην αργεντίνικη Ole διάβασα ότι από την ημέρα που ο Χαβιέ Μασεράνο έγινε διεθνής με την εθνική Αργεντινή, μέχρι το φετινό Γαλλία – Αργεντινή, στην εθνική Γαλλίας είχαν κληθεί 203 διαφορετικοί παίκτες!

Το Euro 2016 στα γήπεδα της Γαλλίας και το τωρινό showtime

Η Γαλλία έζησε εφιαλτικά το δικό της “It’s coming home” πριν 2 χρόνια. Στη χώρα τους, μέσα στο Σταντ ντε Φρανς, όπου πανηγύρισαν τον παγκόσμιο τίτλο το 1998, ένιωσαν το 2016 την πίκρα από την Πορτογαλία.

Ο απόλυτος φόβος του Ντεσάμπ έγινε τότε πραγματικότητα. Ο αγώνας που δεν μπορούσε να κρατήσει τα γκέμια, του γύρισε μπούμερανγκ. Πάντα φροντίζει να κρατά τα χαλινάρια των προικισμένων ποδοσφαιριστών του, σαν πατέρας που συμβουλεύει τον γιο να κάνει οικονομία δυνάμεων και να κοιμάται νωρίς πριν αρχίσουν οι Πανελλήνιες.

Όμως ο τελικός είναι η ώρα του showtime. Τι θα πει στους Πογκμπά και στους Εμπαπέ όταν η δίψα τους να σηκώσουν τον τίτλο και να καρφωθούν όλα τα βλέμματα της ανθρωπότητας επάνω τους είναι τόσο μεγάλη;

Από την αρχή του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2018, η Γαλλία πηγαίνει στο ρελαντί, “καρφί” για την κατάκτηση του τροπαίου. Δεν απέκλινε παρά για λίγα μόνο λεπτά του αγώνα με την Αργεντινή από τον στόχο της. Είδαμε το μπλαζέ ύφος και την άνεση της διαφαινόμενης επικράτησης, που χαρακτηρίζει τους Γάλλους ποδοσφαιριστές της τελευταίας δεκαπενταετίας, να κάνει την εμφάνισή του για λιγότερο από 30 λεπτά σε ολόκληρη τη διοργάνωση.

Κόντρα στους σπουδαίους Κροάτες, οι Γάλλοι πρέπει να νικήσουν και τον φόβο της αποτυχίας του Euro 2016 και το mind game του Die Hard των Κροατών. Στο Twitter του Γκάρι Λίνεκερ δεν εμφανίστηκαν ακόμη Κροάτες στους δικούς του χαρακτηριστικούς ορισμούς του παιχνιδιού “ποδόσφαιρο”. Μετά την Κυριακή, ποιος ξέρει… Μπορεί να δούμε Κροάτες, μπορεί να δούμε και τον Εμπαπέ, που είναι ένας ποδοσφαιριστής με χαρακτηριστικά αθλητή στίβου.

Η Γαλλία είναι πανθομολογούμενα το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2018. Στη Novibet, η απόδοση της Γαλλίας για κατάκτηση προσφέρεται στο 1,50 και της Κροατίας αντίστοιχα, στο 2,50.